विष्णु उपरकोटी–म यो युगले उमारेको तेस्रो लिङ्गी फूल हु“ । म खुशीका शब्दहरुस“ग पुजिएर सफलताका बिराटआख्यान जन्माउन सक्दिन । म कुनै कुमारी युवतीको नौनी चुल्ठोमासौन्दर्यताको वास्ना छर्न सक्दिन । म कसैको भाकलमा काल्पनिक पव
नानुमैया दाहाल- तिमी दिन्छौ मलाई यमराजको उपमा तर परिवर्तन गर्दैनौ आफ्नो सोच, ब्यवहार र जीवनशैलीमा । पृश्वी– सबै प्राणीहरूको साझा थलो निजी ठान्यौ तिमीले प्रकृति– सृष्टि सन्तुलनको मियो उपभोग्य साधन मात्र मान्यौ तिमीले त�
मिम बहादुर परियार- तिम्रो शंकाले म जलेकी छु,तिम्रो पृतिसत्ताले म गलेकी छु,तिम्रो दासताबाट म,हररात हरपल मरेकी छु,तिम्रो नजरमा जिवित देखिए पनि,म जिउँदै सडेकी छु । मलाई दास बनाउने,तिम्रो धर्म, पृतिसत्ताको कर्म,मेरो मर्म नबुझी, नसोध
विष्णु उपरकोटी–नछोड बाँच्ने रहर !छोडिदेउ नबाँच्ने रहर !नछुटाइ छोड नबाँच्ने रहरहरू !शून्यताको खेल शून्यताकै गोलार्धभित्र खेलेरकेही शुन्य थप्नु छ ।तिम्रो र मेरो सम्बन्धको अंकपछाडि रनगर्नुछ,(खुशीहरूका शिखर पुगेरअन्तरवेदनाक�
चित्रकुमार सुवेदी–घासीको कुवा खन्ने सपनालाईविपना पार्ने भानुभक्तहरुतलव गोजीमा हालेरगरिवलाई बा“ड्दा बा“ड्दैआफूले लाएको कोट समेतबा“डेर हिड्ने देवकोटाहरुतपाई देश चलाउनुप्रधानमन्त्री बन्नुऊ किसुनजीलाई दिनुनभन्ने �
विष्णु उपरकोटी–पानीको सट्टा– तिर्खा जम्नेछ ।रोगीको सट्टा–रोग निको हुनेछ ।हिमाल ओछ्याएर–तराईको आरोहण गरिने छ ।मलद्वार मुखमा–मुख मलद्वारमा हुनेछ ।रुखहरूले जमिनमुनि गाडिएर–आकाश छुनेछन् ।नेताहरूले टाउको टेकेर–प�
डाइमण्ड राई–हो म वर्षौंदेखि विदेशमा छुमहँगो गाडीको,महँगै साडीकोराम्रो खाको, राम्रै ला’कोफोटो राखुँला ।ऐश आराम, सुख सयलकोगफ छाँटुला ।के गरौं हजुर !मान्छेको जातै यस्तो ।तर अहँ मैले भाँडा माझेको,पसिना बगाको फोटो राख्दिन ।आफू
रोशन परियार– ठिकै भन्यौ उसको मन ढुङ्गाको रहेछर त बार–बार ठोक्किएँआक्रोशका खुनहरु उम्लिएदुखाईका धुनहरु गुञ्जिएसमय–समयमा कानुनका कानहरुलाई सुनाइरहें बेथितिहरुमा निर्मला पन्तको आँशुलाई गुन्गुनाएँविभेदहरुमा नवराज वि�
कथाकार : कर्ताघरे-आकृतिले तीन चोटि मिसकल दिइसकी । किनभने मैले दिउसोको चिया संगै बसेर खान बानेश्वरको एउटा चिया पसलमा बोलाएको थिए“ । लामो समयपछिको आग्रहले मैले उसंग भेट्ने सहमती दिएको थिए । म पनि १२ वर्षअघिको मिल्ने साथीसंग भेट�
सोनाम सोल्टी-कोरोना सन्दर्भ–एकप्रेमको कवितासमय अत्यन्त प्रतिकूल छ, कसरी लेख्छौ प्रेमको कविता ? तिमीले भन्यौ । यो बेला प्रेमको कविता नलेखेर कहिले लेख्ने प्रिय ?जीवनको सबैभन्दा अध्यारो समयमाअभाव, संकट र कष्टको बेलाप्रेम चाहि�
कृष्ण आठपहरिया–नया“ वर्ष मनाउ“नप्रिय, तिमी नआउ यो वर्षतिमी हिड्ने गोरेटा र करेसामाहामी मिल्ने दोबाटो र चौतारामाबारुदी सुरूङ छ कोरोनाको,यो जुनसुकै बेलाविस्फोट हुन सक्छ आकाश थर्काएरप्रलय हुन सक्छ धर्ती पल्टाएरत्यसैले ह�
कर्ताघरे-भिडमा मेरो आ“खा उनलाई नै खोजिरहेको थियो । सायद मेरो भावनाको तरङ्ग उनको मनसम्म पुगेको हुनु पर्छ । र नै मेरो नजिक आइन् र भनिन्–‘तपाईले मलाई नै खोज्दै हुनुहुन्छ भन्ने लागेर भेट्न आएकी ।’ उनले थपिन्–‘मैले अघिदेख�
प्रेमिला राई–उहिल्यै सानो छँदाआपाको थोत्रे रेडियोमा प्रत्येक घण्टा पड्कन्थ्यो बम बारुद अनेकौ सहादत हुन्थेअनेकौ घाइते ।म तरुनो हुदै गर्दाटिभिको भित्तामा रा“कोले झोसिएका कलिला नानीहरुभिडमा लडेका दोजिया आइमाइहरु केश फुल
प्रतिवोध आचार्य–अचेल, विश्व बजारमा कोरोनाको चर्चाअनि,माया“को बजारमा तिम्रो चर्चाउत्तिकै चुलिएको छ,कोरोना चिनबाट फैलियोतिमी मनको घुरेनबाट फैलियौ,कोरोनाले थुप्रै माक्सहरु बिकायोतिमीले थुप्रै मनहरु बैना मात्रै गरेकी छौं
सविना अछामे–खोटाङ, फागुन १२–खोटाङ महोत्सवका उद्घोषकले राजेशपायल राई दिक्तेल आइसकेको खबर सुनाउनासाथ दर्शकले हुटिङ गर्न सुरु गरिसकेका थिए । फागुन ११ गते साझ जब राई स्टेजमा उक्लिए त्यसपछि त झनै हुटिङको वर्षा सुरु भयो ।त्यसो �
सविना अछामे–खोटाङ, फागुन ८–ज्योति मगर मञ्चमा उक्लनासाथ दर्शकको हुटिङ सुरु भयो । उनको पुरानै शैलीको प्रस्तुतिसंगै युवा–युवतीदेखि पाकासम्मको हुटिङको वर्षा बढ्दै गयो ।ओइ ज्योति ओइ ज्योति देउन एक चोटी, उही मुलाको सिन्की उह�
सविना अछामे–खोटाङ, फागुन ७–जब रमेशराज भट्टराई स्टेजमा उक्लिए तब दर्शकले हुटिङ सुरु गरे । गीत गाउनुअघि नै हुटिङ ब्यहोरेका उनले गीत सुरु गरेपछि त झनै हुटिङ र तालीको वर्षा गराए । यो प्रसंग खोटाङ महोत्सवको अवसरमा फागुन ६ गते साझ
चित्रकुमार सुवेदी–मलाई दिनानुदिनमोटर साइकल सिक्नेलेव्युझाउ“छन् मार्शल आटका खेलाडी बिहानै परेड खेल्छन् घरि फुटबलको जाली चुम्छघरि भलिबलले आकाश देखाउ“छ धेरै भन्दा धेरै मानछेहरुको भीड वरिपरिम निर्धक्क हेरिरहेछु म निर्ध
सविना अछामे–खोटाङ, फागुन ५–‘कुटुमा कुटु सुपारी दाना’ गीत गाउदा साझ झमक्क परिसकेको थियो । तै पनि यो गीतमा अतिथिदेखि दर्शकसम्म नाचेर गायक राजनराज सिवाकोटीलाई गाउन हौस्याइरहेका थिए । यो प्रसंग दिक्तेलको माटिकारे खेल मैदा�
सविना अछामे–खोटाङ, फागुन ४–कमल खत्री जब स्टेजमा उक्लिए तब दर्शकले तालीले स्वागत गरे । त्यसपछि ‘जाउला रेलैमा...’बाट गीत सुरु गरे कमलले । उनको यो गीतले धेरैको भावना पग्लियो । थुप्रैको मन कुडियो । चोखो माया“, तिमी मेरो पहिलो
नमस्ते खोटाङ संवाददाता–खोटाङ, साउन ११–दिक्ते�... ... ...
नमस्ते खोटाङ संवाददाता–खोटाङ, साउन ९–दिक्तेल �... ... ...
नमस्ते खोटाङ संवाददाता–खोटाङ, साउन ९–केपिलास�... ... ...
नमस्ते खोटाङ संवाददाता–खोटाङ, साउन ७–सालपा वि�... ... ...
रामधन राई–काठमाडौं, साउन ७–खोटाङकी गायिका अर्�... ... ...
सन्चार सदन प्रालि, दिक्तेल खोटाङ
फोन: ०३६-४२०७००
इमेल: [email protected]
Copyright © 2024 - नमस्तेखोटांग डट कम - सर्वाधिकार सुरक्षित