बाँचुञ्जेल बँचाइराख बाँच्ने रहर ! (कविता)

विष्णु उपरकोटी–
नछोड बाँच्ने रहर !
छोडिदेउ नबाँच्ने रहर !
नछुटाइ छोड नबाँच्ने रहरहरू !
शून्यताको खेल शून्यताकै गोलार्धभित्र खेलेर
केही शुन्य थप्नु छ ।
तिम्रो र मेरो सम्बन्धको अंकपछाडि
र
नगर्नुछ,
(खुशीहरूका शिखर पुगेर
अन्तरवेदनाका)
होचाइ र पुड्काइको मापन !
(ढुङ्गालाई कुँदेर मान्छेका कोमल
बिश्वास बनाइरहेका मूर्तीकारहरूलाई आत्माको( जिवितताको प्रश्न
(आँखालाई रङ्गहरूको विविधताको चतु¥याइँका अहंकारी सवाल !
र
(आँसु मन्थन गरेर सम्बन्धको पहिचान !
नछोड बाँच्ने रहर !
छोडिदेउ नबाँच्ने रहर !
नछुटाइ छोड नबाँच्ने रहरहरू !
उज्यालोसँग केही किरण पात्रहरू मागेर,
पानीसँग केही थोपा शब्दहरू जमाएर,
हावाका केही झोक्का वाक्य बटुलेर,
क्यानभासका बेआकार चित्र सङ्हालेर,
पूरा गर्नुछ एउटा बिराट आख्यान
जसले
सोचाइको बैकल्पिक मार्ग तय गरिदियोस् ।
हिसांको अफिमबाट बचाओस् ।
र
बुझाओस्
मृत्यु कालो छ ।
अध्यारोको रङ्ग पनि कालैहुन्छ ।
तर
कालो रङ्ग अध्यारोको हुँदैहैन ।
नछोड बाँच्ने रहर !
छोडिदेउ नबाँच्ने रहर !
नछुटाइ छोड बाँच्ने रहरहरू !
तिमीसँग एउटा यस्तो अमुक अनुसन्धानको प्रारम्भ गर्नुछ,
(जून नभइदियोस् विस्फोट
र
ननिक्लियोस् चरम उत्तेजनाका म्याग्माहरू
(जसको नगरिदियोस् कसैले परिणामको(
अग्रिम प्रष्फुटन
(जहाँ नगर्नुपरोस् बैकल्पिक सपनाहरूका अपिल
(जहाँ नचाहियोस् स्वतन्त्रताको अफिम खाएर एकान्तमय तिक्तताको गुणगान गाउन
र
(जानियोस् जन्म र मृत्युको बैकल्पिक खेल
(महसुस होस् परिपुरकताको तात्पर्यता
(भरियोस् इच्छाहरूका खाली खाली भकारी
(पुगियोस् मानिसहरू बाच्नुको(
अन्तिम रहस्य बुझ्ने ठाउँ
नछोड बाँच्ने रहर !
छोडिदेउ नबाँच्ने रहर !
नछुटाइ छोड नबाँच्ने रहरहरू !
प्रिय !
बाँचुन्जेल बचाइराख बाच्ने रहर !
बाँचे न मर्न सकिन्छ
हैनभने ,
मरेपछि कहाँ बाँच्न सकिन्छ र !
प्रकाशित मिति २०७७ साउन ११