नानुमैया दाहाल– १)दिउसै लुटिन्छ नारी अस्मिता मौन भै हेर्छ सरकारबन्दक राख्न खोज्छ न्याय, नसके दोषी नै फेर्छ सरकारसुन्दैन जनबोली बहिरो छ फन्दामा छ अभिमानीकोलोभी छ माफिया चिन्छ र उसकै आदेश टेर्छ सरकार । २)
विष्णु उपरकोटी–बहुलवाद र भुमण्डलीकरणकोएक जोडी जुत्ता लगाएर,केन्द्रीकरणको सडक हु“दै, विकेन्द्रीकरणको यात्रामा निस्के रुशो †उनी,आश्वासनका बस्तीमासपनाको रातो कमिजका दुबै तर्फका बङ्गाली गोजीमा एक–एक फा“का नित्से र ल�
सोनाम सोल्टी- मलाई आतङ्कको घेराभित्र हालेर तिमी भनिरहेछौ, आत्म समर्पण गरआफ्नो स्वाभिमान त्यागेरम निरीह छु भन,त्यसपछि तिम्रो उपचार गरुला । ख्वामित ! तिम्रो दया मलाई चाहिएको होइन,मेरो हक के हो ?खोजेको मात्रै हु ।हे परवरदिगार !मैल�
हरिमाया तिलुङ– बागवहादुर हाम्रो गाउ“को खुब चर्चित नाम हो । उ जन्मिदा गाउ“भरका कोहि पनि उ जत्रो जन्मेका थिएनन् । जन्मिदादेखि न्वरान नभइन्जेलसम्मको समय अर्थात सातौं दिनसम्ममा उसको नाम बसिसकेको थियो बागबहादुर । एक त ठूलो ज�
स्वर्गीय सुमन– यही बाटो यही घुम्ती, मोड, उकाली ओराली भएरम हिडिरहेको छुकहिले बगरै–बगर कहिले भिरै–भिरकहिले अक्डको बाटोकहिले समाउदै रुखको हाँगाहरुकहिले तान्दै तुइनको लाठ्ठाहरुम एउटा मान्छे,देश खोज्दै देश भित्र ।खोइ कहाँ छ
विष्णु उपरकोटी- १) समाजवाद :‘समाजवाद’ बलियो खशीकोटाउको हो ।जुन टाउको देखाएर हाम्रा शासकहरूलेवर्षौदेखि‘बर्बाद’ कुकुरको मासु बेचिरहेछन् ।२) दूरी :उसले आफ्नो सङकल्प पूरागर्न मलाई बिर्सिदिईमैले आफ्नो सङ्कल्प पूरा गर�
प्रेमिला राई-कविता गाउ“मै छ साइलागाउ“मै छ सुसज्जित दुलही र उग्रचण्डी कालीतिमीलाई इश्वरप्रति विश्वास भए इश्वर पनि गाउ“मै छखेत खलियान जीवन गाउ“मै त छ । तिमीले फेरिरहेको श्वास मैले पठाएको हु“ बतासको साथ लाएरहरेक बिहान उ�
सविना अछामे– त्यो दिन झमक्क साझ परिसकेको थियो । दिनभरि झरिले भिजेर निथ्रुक्क मालतीलाई ओछ्यानमा ढल्किन नपाउ“दै निन्द्राले छोपिसकेको थियो । तर माया“लुसंग बोल्न पाउने आशाले उनको निद हराम गराएको हुन्थ्यो । हप्तामा दुई दिन
विष्णु उपरकोटी–म यो युगले उमारेको तेस्रो लिङ्गी फूल हु“ । म खुशीका शब्दहरुस“ग पुजिएर सफलताका बिराटआख्यान जन्माउन सक्दिन । म कुनै कुमारी युवतीको नौनी चुल्ठोमासौन्दर्यताको वास्ना छर्न सक्दिन । म कसैको भाकलमा काल्पनिक पव
नानुमैया दाहाल- तिमी दिन्छौ मलाई यमराजको उपमा तर परिवर्तन गर्दैनौ आफ्नो सोच, ब्यवहार र जीवनशैलीमा । पृश्वी– सबै प्राणीहरूको साझा थलो निजी ठान्यौ तिमीले प्रकृति– सृष्टि सन्तुलनको मियो उपभोग्य साधन मात्र मान्यौ तिमीले त�
मिम बहादुर परियार- तिम्रो शंकाले म जलेकी छु,तिम्रो पृतिसत्ताले म गलेकी छु,तिम्रो दासताबाट म,हररात हरपल मरेकी छु,तिम्रो नजरमा जिवित देखिए पनि,म जिउँदै सडेकी छु । मलाई दास बनाउने,तिम्रो धर्म, पृतिसत्ताको कर्म,मेरो मर्म नबुझी, नसोध
विष्णु उपरकोटी–नछोड बाँच्ने रहर !छोडिदेउ नबाँच्ने रहर !नछुटाइ छोड नबाँच्ने रहरहरू !शून्यताको खेल शून्यताकै गोलार्धभित्र खेलेरकेही शुन्य थप्नु छ ।तिम्रो र मेरो सम्बन्धको अंकपछाडि रनगर्नुछ,(खुशीहरूका शिखर पुगेरअन्तरवेदनाक�
चित्रकुमार सुवेदी–घासीको कुवा खन्ने सपनालाईविपना पार्ने भानुभक्तहरुतलव गोजीमा हालेरगरिवलाई बा“ड्दा बा“ड्दैआफूले लाएको कोट समेतबा“डेर हिड्ने देवकोटाहरुतपाई देश चलाउनुप्रधानमन्त्री बन्नुऊ किसुनजीलाई दिनुनभन्ने �
विष्णु उपरकोटी–पानीको सट्टा– तिर्खा जम्नेछ ।रोगीको सट्टा–रोग निको हुनेछ ।हिमाल ओछ्याएर–तराईको आरोहण गरिने छ ।मलद्वार मुखमा–मुख मलद्वारमा हुनेछ ।रुखहरूले जमिनमुनि गाडिएर–आकाश छुनेछन् ।नेताहरूले टाउको टेकेर–प�
डाइमण्ड राई–हो म वर्षौंदेखि विदेशमा छुमहँगो गाडीको,महँगै साडीकोराम्रो खाको, राम्रै ला’कोफोटो राखुँला ।ऐश आराम, सुख सयलकोगफ छाँटुला ।के गरौं हजुर !मान्छेको जातै यस्तो ।तर अहँ मैले भाँडा माझेको,पसिना बगाको फोटो राख्दिन ।आफू
रोशन परियार– ठिकै भन्यौ उसको मन ढुङ्गाको रहेछर त बार–बार ठोक्किएँआक्रोशका खुनहरु उम्लिएदुखाईका धुनहरु गुञ्जिएसमय–समयमा कानुनका कानहरुलाई सुनाइरहें बेथितिहरुमा निर्मला पन्तको आँशुलाई गुन्गुनाएँविभेदहरुमा नवराज वि�
कथाकार : कर्ताघरे-आकृतिले तीन चोटि मिसकल दिइसकी । किनभने मैले दिउसोको चिया संगै बसेर खान बानेश्वरको एउटा चिया पसलमा बोलाएको थिए“ । लामो समयपछिको आग्रहले मैले उसंग भेट्ने सहमती दिएको थिए । म पनि १२ वर्षअघिको मिल्ने साथीसंग भेट�
सोनाम सोल्टी-कोरोना सन्दर्भ–एकप्रेमको कवितासमय अत्यन्त प्रतिकूल छ, कसरी लेख्छौ प्रेमको कविता ? तिमीले भन्यौ । यो बेला प्रेमको कविता नलेखेर कहिले लेख्ने प्रिय ?जीवनको सबैभन्दा अध्यारो समयमाअभाव, संकट र कष्टको बेलाप्रेम चाहि�
कृष्ण आठपहरिया–नया“ वर्ष मनाउ“नप्रिय, तिमी नआउ यो वर्षतिमी हिड्ने गोरेटा र करेसामाहामी मिल्ने दोबाटो र चौतारामाबारुदी सुरूङ छ कोरोनाको,यो जुनसुकै बेलाविस्फोट हुन सक्छ आकाश थर्काएरप्रलय हुन सक्छ धर्ती पल्टाएरत्यसैले ह�
कर्ताघरे-भिडमा मेरो आ“खा उनलाई नै खोजिरहेको थियो । सायद मेरो भावनाको तरङ्ग उनको मनसम्म पुगेको हुनु पर्छ । र नै मेरो नजिक आइन् र भनिन्–‘तपाईले मलाई नै खोज्दै हुनुहुन्छ भन्ने लागेर भेट्न आएकी ।’ उनले थपिन्–‘मैले अघिदेख�
नमस्ते खोटाङ संवाददाता–खोटाङ, मङ्सिर १३–प्रद... ... ...
सविना अछामे–खोटाङ, मङ्सिर १२–हलेसी तुवाचुङ नग... ... ...
नमस्ते खोटाङ संवाददाता–खोटाङ, मङ्सिर ९–जिल्ल... ... ...
नमस्ते खोटाङ संवाददाता–खोटाङ, मङ्सिर ९–धार्म... ... ...
नमस्ते खोटाङ संवाददाता–खोटाङ, मङ्सिर ६–दिक्त... ... ...
Copyright © 2020 - नमस्तेखोटांग डट कम - सर्वाधिकार सुरक्षित